Titrimetrie

Neerslagtitraties – de Mohr-methode

De methode van Mohr is een soort neerslagtitratie waarbij zilvernitraat wordt gebruikt om chloride te bepalen. Voor de argentometrische bepaling van bromide, cyanide- en chloride-ionen wordt het chromaatianon (CrO42-) als indicator gebruikt.

Neerslagtitratie volgens Mohr
Neerslagtitratie volgens Mohr

Een neerslagtitratie is een type titratie waarbij tijdens het titratieproces een neerslag wordt gevormd. Een neerslagtitratie verwijst naar volumetrische technieken gebaseerd op de vorming van een licht oplosbaar neerslag, terwijl de argentometrische methode verwijst naar titraties met zilvernitraat (AgNO3) als neerslagmiddel. In de analytische chemie is de meest gebruikelijke toepassing van deze vorm van titratie de bepaling van chloride met behulp van zilverionen.

De titrant reageert met de opgeloste stof tot een onoplosbaar materiaal in een neerslagtitratie. De titratie maakt gebruik van zilverionen om het chloridegehalte te bepalen en gaat door tot alle oplosmiddelen zijn verbruikt. Afhankelijk van het soort toepassing en de methode van eindpuntdetectie worden meerslagtitraties ingedeeld als de methode volgens Mohr, de methode volgens Volhard en de methode volgens Fajan.

Wat is de methode van Mohr in de chemie?

De titratiemethode waarbij de chloride-ionenconcentratie van een bepaalde oplossing wordt bepaald door deze te titreren met zilvernitraat heet de titratie volgens Mohr. De techniek van Mohr wordt nog steeds in veel laboratoria gebruikt en is een van de oudste titratieprocedures.

Neerslagtitraties zijn een soort volumetrische analyse die zijn gebaseerd op de vorming van verbindingen met een beperkte oplosbaarheid. Specifiek worden titratiemethodes gebaseerd op het gebruik van zilvernitraat als neerslagreagens argentometrische titraties genoemd de techniek volgens Mohr, genoemd naar de Duitse wetenschapper en apotheker Karl Friedrich Mohr (1806 – 1879), maakt gebruik van AgNO3-titratie om de hoeveelheid chloride-ionen te schatten.

Wanneer alle chloride-ionen met zilver reageren, wordt het eindpunt van de titratie waargenomen met kaliumdichromaat als indicator, waarbij een bruinachtig-roodachtig zilverchromaatneerslag ontstaat. Zilverchloride wordt neergeslagen tijdens de titratie Ag+ + Cl → AgCl en het verschijnen van zilverchromaat geeft het eindpunt (roodbruin neerslag) van de titratie 2Ag+ + CrO42- → Ag2CrO4 aan.

Wanneer alle chloride-ionen met zilverionen hebben gereageerd, wordt de nieuwe evenwichtsvaste fase gevormd.

Principe van de methode volgens Mohr

Het principe van een neerslagtitratie is: hoeveelheid toegevoegd precipitatiemiddel = hoeveelheid neergeslagen verbinding.

AgNO3-oplossing wordt gebruikt om het chloride t titreren. Als indicator wordt een oplosbaar chromaatzout gebruikt (K2CrO4). Wanneer het chloride neerslaat levert dit een gele oplossing op.

NaCl + AgNO3 ⇆ AgCl + NaNO3

Nadat alle chloriden zijn neergeslagen als zilverchloride reageert de eerste overmaat Ag+ met de indicator om als tweede neerslag rood zilverchromaat te vormen.

2 Ag+(aq) + CrO42–(aq) → Ag2CrO4(s)

De methode volgens Mohr is een directe titratiemethode waarbij op het eindpunt een rood neerslag van zilverchromaat wordt gevormd. Deze methode moet worden uitgevoerd in neutrale tot basische oplossingen (pH = 8,00)

Procedure volgens Mohr

  • Benodigdheden: buretten, erlenmeyer, pipet, analytische balans, 0,1 M zilvernitraatoplossing, kaliumchromaatoplossing en gedestilleerd water, etc.
  • Vul de buret met een gestelde oplossing van 0,05 M AgNO3.
  • Pipetteer 10,00 ml natriumchlorideoplossing (NaCl) en giet dit in een afgesloten erlenmeyer.
  • Voer 1,00 ml. 2% neutrale kaliumchromaatindicator toe.
  • Titreer de vloeistof onder voortdurend mengen met 0,05 N zilvernitraatoplossing totdat de rode kleur gevormd door elke druppel AgNO3-oplossing langzamer begint te vervangen. Dit geeft aan dat het grootste deel van het chloride is neergeslagen en het eindpunt nadert.
  • Titreer druppel voor druppel tot een zwakke maar duidelijke baksteenrode kleur verschijnt die niet verdwijnt bij krachtig schudden. Het eindpunt van deze titratie is een baksteenrode kleur.

Bepaling van het eindpunt volgens Mohr

Een kleine hoeveelheid kalium- of natriumchromaat wordt vóór de titratie aan de oplossing toegevoegd om deze ene lichtgele kleur te geven. Zolang er tijdens de titratie chloriden aanwezig zijn is de concentratie Ag+ te laag voor de vorming van zilverchromaat. Dicht bij het equivalentiepunt neemt de concentratie zilverkationen snel toe waardoor het intens rode zilverchromaat kan neerslaan. Dit geeft het eindpunt van de titratie aan.

Toepassingen van de methode volgens Mohr

De methode van Mohr wordt gebruikt om de concentratie chloride-ionen te bepalen in watermonsters van verschillende bronnen, waaronder rivierwater, beekwater en een verscheidenheid aan farmaceutische producten en chemicaliën.

Voordelen van de methode volgens Mohr

De Mohr-techniek heeft het voordeel dat het een directe, eenvoudige, snelle en nauwkeurige techniek is voor de bepaling van chloriden.

Eerste publicatie: 27 maart 2023