Renium
Inhoudsopgave
Het woord renium is afkomstig van de Latijnse term “Rhenus” en dat betekent “Rijn”. Tot ongeveer 1954 was de officiële schrijfwijze Rhenium.
Chemische gegevens
| Symbool | Re |
| Volledige naam | Renium |
| Atoomnummer | 75 |
| Atoommassa (g.mol-1 ) | 186,207 |
| Groep | transitie metaal |
| Elektronegativiteit (Pauling) | 1,9 |
| Dichtheid (g.cm-3 bij 20 °C) | 21,02 |
| Smeltpunt (°C) | 3186 |
| Kookpunt (°C) | 5630 |
| Vanderwaalsstraal (nm) | 0,138 |
| Ionstraal (nm) | — |
| Isotopen | 2 stabiele |
| Elektronenschil | [Xe]4f145d56s2 |
| Elektronen per schil | 2, 8, 18, 32, 13, 2 |
| Eerste ionisatiepotentiaal (kJ.mol-1 ) | 760 |
| Tweede ionisatiepotentiaal (kJ.mol-1 ) | 1260 |
| Derde ionisatiepotentiaal (kJ.mol-1 ) | 2510 |
| Standaard potentiaal (V) | 0,25 (ReO2+/Re) |
| Ontdekt door: | 1925 door Walter Noddack, Ida Tacke en Otto Berg |
Isotopen
| Nummer | Naam | Symbool | Atoommassa (u) | Abundantie (%) |
|---|---|---|---|---|
| 75 | Rhenium | 185 Re | 184,952956 | 37,40 |
| 187 Re | 186,955751 | 62,60 |
Radioisotopen
| Nuclide | Isotopische massa (u) | Halveringstijd |
|---|---|---|
| 161Re | 160,97759 | 0,37 ms |
| 162Re | 161,97600 | 107 ms |
| 163Re | 162,97208 | 390 ms |
| 164Re | 163,97032 | 0,53 s |
| 165Re | 164,96708 | 1 s |
| 166Re | 165,96581 | 2 s |
| 167Re | 166,96260 | 3,4 s |
| 168Re | 167,96157 | 4,4 s |
| 169Re | 168,95879 | 8,1 s |
| 170Re | 169,95822 | 9,2 s |
| 171Re | 170,95572 | 15,2 s |
| 172Re | 171,95542 | 15 s |
| 173Re | 172,95324 | 1,98 min |
| 174Re | 173,95312 | 2,40 min |
| 175Re | 174,95138 | 5,89 min |
| 176Re | 175,95162 | 5,3 min |
| 177Re | 176,95033 | 14 min |
| 178Re | 177,95099 | 13,2 min |
| 179Re | 178,94998 | 19,5 min |
| 180Re | 179,95078 | 2,44 min |
| 181Re | 180,95006 | 19,9 uur |
| 182Re | 181,95121 | 64,0 uur |
| 183Re | 182,95082 | 70,0 dagen |
| 184Re | 183,95252 | 38,0 dagen |
| 186Re | 185,95498 | 3,7186 dagen |
| 187Re | 186,95575 | 41,2 * 109 jaar |
| 188Re | 187,95811 | 17,0040 uur |
| 189Re | 188,95922 | 24,3 uur |
| 190Re | 189,96182 | 3,1 min |
| 191Re | 190,96312 | 9,8 min |
| 192Re | 191,96596 | 16 s |
| 193Re | 192,96747 | 30 s |
| 194Re | 193,97042 | 2 s |
Bohr – Rutherford diagram
Ontdekking
De ontdekking van renium wordt toegeschreven aan Walter Noddack, Ida Tacke en Otto Berg. Deze Duitse wetenschappers ontdekten in 1925 het element in platina erts en in de mineralen columbiet, gadoliniet en molybdeniet.
Eigenschappen van Renium
Renium is een zilverwit element met een metaalachtige glans. Renium heeft op platina, iridium en osmium na de hoogste dichtheid. Het smeltpunt van renium wordt alleen overtroffen door wolfraam en koolstof.
In commerciële vorm wordt renium meestal als poeder verhandeld maar het kan ook worden gesinterd in een vacuüm of waterstofatmosfeer. Gegloeid renium kan worden gebogen en worden opgerold.
Bronnen van renium
Commercieël renium wordt verkregen uit stof van geroosterd molybdeen dat wordt aangetroffen in ertsen van kopersulfide. Renium komt niet vrij in de natuur voor of als verbinding in minerale ertsen. Molybdeen bevat 0,002 tot 0,2% renium en het element wordt wijd verspreid gevonden in de aardkorst. Reniummetaal wordt bereid door ammonium perrentaat (NH4ReO4) te reduceren met waterstof.
Toepassingen van renium
Renium heeft een goede slijtvastheid en het is bestand tegen corrosie. Het wordt daarom vaak gebruikt als elektrisch contactmateriaal. Reniumdraad wordt gebruikt bij de flitsfotografie. Ook wordt renium toegepast bij de hydrogenering van fijnchemicaliën en als additief voor legeringen op basis van wolfraam en molybdeen.
Spectra
Absorptiespectrum
Emissiespectrum
